Trichotillomania

Rodzaj kompulsywnego zachowania polegającego na przymusie wyrywania części własnego owłosienia ze swojego ciała. Osoby chore na trichotillomanie nie mogą przezwyciężyć swojej potrzeby. Z tego powodu często ukrywają swój problem, jednocześnie nie chcąc pokazać, że problem jest silniejszy od nich. Osoby cierpiące z powodu tego zaburzenia czują wzmożone napięcie, którego rozładowanie występuje jedynie w momencie sfinalizowania czynności wyrywania włosów. Chorzy bardzo często unikają bliskiego kontaktu w obawie przed odkryciem „łysych plam” na ich ciele.

Zaburzenie najczęściej występuje u kobiet, a cierpi na nie około 2-3% całej populacji. Kompulsywny charakter choroby może odkrywać związek trichotillomanii z zachowaniami o charakterze nerwicowym. Chorzy dotknięci trichotillomanią to na ogół jednostki nieśmiałe, potrzebujące akceptacji otoczenia. Choroba często wiąże się również z trichofagią, czyli łaknieniem spaczonym skoncentrowanym na włosach (chęć zjadania własnych włosów). W leczeniu najlepsze skutki przynosi terapia behawioralno-poznawcza.