Nerwica natręctw

Nerwicę natręctw określa się często mianem zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych. Jej główna nazwa wzięła się od natrętnych, obsesyjnych myśli, które nękają chorego oraz pewnych określonych czynności (kompulsji), wywołujących lęk – osoba, cierpiąca na tę dolegliwość ma obawę, że jeśli czegoś nie zrobi, ucierpi na tym ona lub ktoś jej bliski. Głównymi przyczynami nerwic są konflikty psychologiczne oraz trudne sytuacje.

Są one często związane z niskim statusem społecznym osoby chorej. Wśród obsesji, jakie dotykają osoby, cierpiące na nerwice, wyróżnia się przede wszystkim natrętne myśli, wyobrażenia oraz czynności. W pierwszym przypadku są to przede wszystkim pojawiające się bardzo często i uporczywie wątpliwości odnośnie tego, jak rozumieją wypowiedzi chorego inni ludzie.

Jeśli chodzi o wyobrażenia, wiąże się to na przykład z imaginacją scen erotycznych, pojawiających się w momencie, gdy osoba znerwicowana patrzy na obraz świętego czy inny obiekt kultu, którego jest wyznawcą. Ostatni rodzaj wiąże się natomiast z nieustannym sprawdzaniem, czy dokonało się jakiejś konkretnej czynności, czy nie. Można tu też zaliczyć chorobliwy pedantyzm, kiedy to jednostka musi mieć ułożone wszystko pod linijkę, bo inaczej dostaje niekontrolowanych napadów szału.

.